Το λίθινο σκεύος σε μορφή ταυροκεφαλής από τη Ζάκρο είναι παρόμοιο με το αντίστοιχο από το Μικρό Ανάκτορο της Κνωσού. Τα δύο σκεύη ανήκουν στην κατηγορία των ρυτών, δηλαδή τελετουργικών σκευών που χρησιμοποιούνταν για σπονδές. Το υγρό εισχωρούσε σε οπή στο πίσω μέρος του λαιμού και έσταζε από οπή στο στόμα του ταύρου. Αν και το ένα μάτι του ταύρου του ρυτού της Ζάκρου βρέθηκε κατά την ανασκαφή, δεν είχαν διατηρηθεί τα ένθετα υλικά που θα σχημάτιζαν το εσωτερικό του ματιού, όπως συνέβη στην περίπτωση του ρυτού από την Κνωσό. Αυτό πάντως δεν μας εμποδίζει να θαυμάσουμε την αριστοτεχνική πλαστική απόδοση του ταύρου με τις λεπτομέρειες του κεφαλιού που αποδίδονται ανάγλυφα και με εγχαράξεις. Τα κέρατα είναι αποκατεστημένα, καθώς αρχικά μάλλον θα ήταν από ξύλο που δεν διατηρήθηκε, με επικάλυψη χρυσού. Παρόμοια πήλινα αντικείμενα χρησιμοποιούνταν ήδη κατά την περίοδο των Παλαιών Ανακτόρων, όμως τα λίθινα ρυτά σε σχήμα ταυροκεφαλής χρονολογούνται στη Νεοανακτορική περίοδο. Αποτελούν κατεξοχήν δείγματα αφενός του υψηλού επιπέδου της ανακτορικής, πιθανώς κνωσιακής, τέχνης και αφετέρου της ανακτορικής λατρείας.