Τα πολυτελή ξίφη και εγχειρίδια που βρέθηκαν στα Μάλια αποτελούσαν κυρίως αντικείμενα επίδειξης παρά χρηστικά όπλα. Η περίτεχνη κατασκευή τους, συχνά με συναρμογή πολύτιμων υλικών, όπως ο χρυσός και το ελεφαντόδοντο, και η εντυπωσιακή διακόσμηση της λαβής και της χάλκινης λάμας τα καθιστούσαν εμβλήματατα κύρους, αξιώματος και εξουσίας των μελών της ανακτορικής ιεραρχίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το χάλκινο εγχειρίδιο που εκτίθεται στην προθήκη, ένα κοντό ξίφος με περίτεχνη χρυσή διακόσμηση που φανερώνει τη δεξιοτεχνία και την ευρηματικότητα του μινωίτη τεχνίτη. Η ξύλινη λαβή του που δεν σώζεται καλυπτόταν με φύλλο χρυσού δουλεμένο σαν δαντέλα με τη διάτρητη τεχνική. Οι κυκλικές οπές που σχηματίζονται γεμίζονταν πιθανώς με πολύχρωμες ύλες. Ίχνη επικάλυψης με χρυσό διατηρούνται και κατά μήκος του κεντρικού τμήματος της λάμας, ενώ χρυσοί δακτύλιοι κοσμούσαν τα δύο κεντρικά από τα τέσσερα καρφιά στήριξης της λαβής. Ο συγκεκριμένος τρόπος διακόσμησης θεωρείται ότι αποτελεί απόηχο Αιγυπτιακών επιδράσεων. Το εγχειρίδιο αυτό που βρέθηκε μαζί με άλλα όπλα στη Συνοικία Μ των Μαλίων είναι το παλαιότερο γνωστό παράδειγμα ξίφους με διακοσμήσεις από χρυσό και ένθετες ύλες. Τα πολυτελή περίτεχνα εγχειρίδια δηλώνουν εμφατικά τη θέση του κατόχου τους στην οικογένεια και την κοινότητα, αποτελούσαν σύμβολα εξουσίας και κύρους για τον ιδιοκτήτη τους, ενώ πιθανώς είχαν και τελετουργική χρήση στο πλαίσιο λατρευτικών εκδηλώσεων.